Στα μαθήματα διοίκησης επιχειρήσεων, είναι πάντα ”μαγική” η στιγμή όταν μιλάμε για το πως αναπτύσσονται οι επιχειρήσεις. Eφαρμόζουμε το μοντέλο του Ansoff που περιγράφει ότι οι εταιρείες μπορούν να ακολουθήσουν 4 διαφορετικές κατευθύνσεις.

Οι 4 επιλογές (Ansoff, 1957):

  • Επιλογή 1: Μπορούν να παραμείνουν στην ίδια αγορά με τα ίδια προϊόντα ή υπηρεσίες
  • Επιλογή 2: Μπορούν να προσφέρουν ένα καινούργιο προϊόν /υπηρεσία στην ίδια αγορά
  • Επιλογή 3: Μπορούν να στραφούν σε μια νέα αγορά με το ίδιο προϊόν/υπηρεσία
  • Επιλογή 4: Μπορούν να διαφοροποιηθούν (νέα αγορά νέα υπηρεσία)

Το επίκεντρο του συγκεκριμένου άρθρου δεν είναι να εξηγήσω αυτό το μοντέλο, αλλά να το χρησιμοποιήσω ως βάση για την ανάπτυξη ενός πλαισίου για επαγγελματίες σε σχέση με τις καριέρες τους που ονομάζεται Educational Capabilities & Industries Framework (ECIF, 2020). Με λίγα λόγια, η ιδέα είναι ότι οι επαγγελματίες έχουν συνήθως 4 επιλογές όταν σκέφτονται να παραμείνουν κατάλληλοι για απασχόληση:

  • ΕΠΙΛΟΓΗ 1: μπορούν να παραμείνουν στην ίδια αγορά με τις ίδιες δεξιότητες/ικανότητες (πάνω αριστερά): στην ουσία, οι επαγγελματίες στο τεταρτημόριο αυτό δεν αποκτούν οποιαδήποτε νέα ικανότητα και προτιμούν να μείνουν ”ασφαλείς”. Αυτό αποτελεί παράδειγμα για αρκετούς επαγγελματίες που εργάζονται στο δημόσιο τομέα. Είναι μια ριψοκίνδυνη επιλογή στη σημερινή μέρα και εποχή για προφανείς λόγους. Τα πράγματα αλλάζουν εξαιρετικά γρήγορα ενώ τα άτομα πρέπει να συνεχίσουν να επικαιροποιούν τις γνώσεις τους. Εκείνοι που απολύονται ανακαλύπτουν δυστυχώς με σκληρό τρόπο ότι αυτή η επιλογή δεν τους εξοπλίζει αρκετά για το επόμενο βήμα τους.
  • ΕΠΙΛΟΓΗ 2: Μπορούν να αποκτήσουν μια νεα δεξιότητα/ικανότητα αλλά να εξακολουθούν να εργάζονται στην ίδια αγορά: (πάνω δεξιά). Αυτός είναι ένας ασφαλής τρόπος καθώς οι διαρκώς επικαιροποιούμενες δεξιότητες/ικανότητες αποτελούν ένα τρόπο να παραμένει κάποιος κατάλληλος για απασχόληση και αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι επαγγελματικές ενώσεις απαιτούν διδακτικές μονάδες (ή ενότητες) συνεχούς επαγγελματικής ανάπτυξης για τη διατήρηση πιστοποιήσεων ή τίτλων.
  • ΕΠΙΛΟΓΗ 3: Μπορούν να μετακινηθούν σε νέα αγορά χρησιμοποιώντας τις υπάρχουσες γνώσεις και δεξιότητές τους (κάτω αριστερά). Αυτή είναι μια καλή επιλογή καθώς γίνεται εκμετάλλευση νέων αγορών. Οι δεξιότητες όμως δεν βελτιώνονται και συνεπώς η επιλογή αυτή παραμένει ριψοκίνδυνη δεδομένων των ταχύτατων αλλαγών που συμβαίνουν σε κάθε βιομηχανία και του επιπέδου διατάραξης (disruption).
  • ΕΠΙΛΟΓΗ 4: Μπορούν να διαφοροποιηθούν προς μια νέα αγορά αποκτώντας επίσης ταυτόχρονα νέες δεξιότητες/ικανότητες. Δεδομένου του ταχύτατου ρυθμού του κόσμου μας, είναι επιτακτική ανάγκη να σκεφτούμε ΚΑΙ προς τις τέσσερις κατευθύνσεις. Πάντως, βασιζόμενοι στα δικά μας “γιατί πως τι” (προσωπικό όραμα και επίκεντρο καριέρας), αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να παραμείνουμε κατάλληλοι για απασχόληση διαρκώς είναι η επικαιροποίηση των γνώσεων μας και να είμαστε ανοικτοί σε νέες αγορές.

Ένα από τα βασικά συμπεράσματα – νομίζω – από το πλαίσιο αυτό είναι το γεγονός ότι έχουμε 4 κύριες επιλογές και είναι επιβεβλημένο να γνωρίζουμε τους κινδύνους που συνδέονται με κάθε μια πάντα εντός του εκπληκτικά ταχύτατου επιχειρηματικού πλαισίου στο οποίο ζούμε. Σκεφτείτε το…