Ένα συνοπτικό εισαγωγικό άρθρο, μιας νέας υποσχόμενης εκδοτικής προσπάθειας για θέματα που αφορούν την Οικονομική Διεύθυνση, καλό είναι να δίνει την οπτική του τι θα ήθελε να διαπιστώσει ένας έμπειρος και πιστοποιημένος εσωτερικός ελεγκτής, κατά τον έλεγχο της δραστηριότητας του/της CFO, ώστε να καταλήξει σε θετική αξιολόγηση.

 

  • Τoυ Ιωάννη Φίλου, Καθηγητή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

 

Αν και σε επίπεδο εταιρειών (και ομίλων εταιρειών) η ενασχόληση του CFO διαφοροποιείται σε κάποιο βαθμό, τόσο στην καθημερινότητά του όσο και στο εύρος των αρμοδιοτήτων του, εντούτοις κάποιες αρμοδιότητες είναι σχεδόν αυτονόητες, όπως κυρίως η ενασχόλησή του με τη χρηματοοικονομική διαχείριση της εταιρείας, η κατάρτιση του προϋπολογισμού, η παρακολούθηση της εξέλιξής του και οι τυχόν προσαρμογές του, η αντιμετώπιση λογιστικών και φορολογικών θεμάτων που ανακύπτουν, η ενημέρωση της διοίκησης επί μεγάλου εύρους πληροφόρησης (MIS), η κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων και η συνεργασία με τον ορκωτό ελεγκτή και ταυτόχρονα με εσωτερικούς παρόχους πληροφόρησης όπως πχ η νομική υπηρεσία και – τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό – η ικανοποίηση των υποχρεώσεων υποβολής στοιχείων προς όποιες εποπτικές αρχές απαιτείται.

 

Για να ασκήσει το έργο του ικανοποιητικά ο CFO, πρέπει ο ίδιος να έχει πρωτίστως γνώσεις βάσης (ακαδημαϊκές και επαγγελματικές) και συνεχή επιμόρφωση τόσο σε θέματα λογιστικής και φορολογίας – όπου οι μεταβολές είναι πολλές και συνεχείς – αλλά και σε θέματα πληροφορικής καθώς και σχετικά με το πλαίσιο λειτουργίας της εταιρείας του. Επιπλέον, σημαντικά προσωπικά χαρακτηριστικά είναι η ικανότητα διοίκησης, συνεργασίας, εκμάθησης σε υφισταμένους, εύληπτης παρουσίασης θεμάτων, συμμετοχής σε ομάδες εργασίας, συμμετοχής σε διαπραγματεύσεις,  επίτευξης στόχων, απόδοσης σε συνθήκες πίεσης κλπ.

 

Καθοριστικές παράμετροι για τη θέση του CFO είναι η εκχώρηση αρμοδιοτήτων από το ΔΣ ή/και τον Διευθύνοντα Σύμβουλο προς τον CFO, η τοποθέτησή του στο οργανόγραμμα και ο καθορισμός των τμημάτων που αναφέρονται σε αυτόν, η ανάπτυξη, και εφαρμογή αποτελεσματικών ‘διαδικασιών’ στο πλαίσιο ενός αποτελεσματικού δυναμικού συστήματος εσωτερικού ελέγχου, όπως η διαδικασία κατάρτισης του προϋπολογισμού και η διαδικασία κατάρτισης των οικονομικών καταστάσεων, ενδιάμεσων ή ετήσιων, όπου μάλιστα σε περίπτωση ενοποίησης αποκτούν ιδιαίτερη σημασία οι πληροφορίες που αφορούν ενδο-ομιλικές συναλλαγές και υπόλοιπα.

 

Για τον εσωτερικό ελεγκτή, τα συνηθέστερα σημεία από τα οποία αξιολογεί το έργο του οικονομικού διευθυντή, πέρα από την επιτυχή (ορθή, έγκυρη και έγκαιρη) ολοκλήρωση του προϋπολογισμού και την κατάρτιση των οικονομικών καταστάσεων, είναι η τεκμηρίωση της εργασίας του, δεδομένου μάλιστα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πληροφοριών που χρησιμοποιεί, επεξεργάζεται, παράγει, αποστέλλει ο CFO είναι προφανώς σε ηλεκτρονική μορφή, αποθηκευμένη σε αρχεία, πολλά εκ των οποίων είναι προσωρινά, πριν την κατάληξή τους στην τελική έκδοση. Ο εσωτερικός ελεγκτής, του οποίου η εργασία βασίζεται στους εκτιμώμενους κινδύνους (risk based auditing) έχει πρόσβαση και στα στοιχεία που υποβάλει ο CFO στο ΔΣ ως συνοδευτικά εισηγήσεων προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις. Οπότε δημιουργείται επιπλέον εύρος εργασίας για τον εσωτερικό ελεγκτή, όπως και όπου οι αποφάσεις του ΔΣ είναι εκτελεστές από τον CFO.

Συμπερασματικά, ο προϋπολογισμός, οι οικονομικές καταστάσεις, η ορθότητα των στοιχείων που υποβάλλονται στο ΔΣ και σε εξωτερικούς φορείς και η δέουσα υλοποίηση των αποφάσεων του ΔΣ  ανάγονται στα σημεία κλειδιά της αξιολόγησης του CFO από τον εσωτερικό ελεγκτή.