Επτά γυναίκες που κατάφεραν να αναρριχηθούν στην κορυφή της Οικονομικής Διεύθυνσης των επιχειρήσεων όπου εργάζονται, μίλησαν στο FinancePro για τις πολλαπλές προκλήσεις που έπρεπε να αντιμετωπίσουν στο ταξίδι τους προς την επαγγελματική καταξίωση. Γιατί οι ελληνικές επιχειρήσεις ακόμα και σήμερα δυσκολεύονται να αποδεχτούν τις γυναίκες που κοιτάζουν πιο ψηλά από τις μεσαίες θέσεις; Πότε θα γίνει πράξη το Gender Balance στην Ελλάδα;

 

Ομολογουμένως, το πρόσφατο Gender Equality Index που δημοσιεύθηκε μόλις πέρσι από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, σίγουρα δεν μας κάνει να νιώσουμε εθνικά υπερήφανοι, με τη χώρα μας να βρίσκεται ουραγός μεταξύ των 28 κρατών-μελών της ΕΕ. Για να λέμε την αλήθεια, δεν πέφτουμε και από τα σύννεφα στην ανάγνωση των ευρημάτων.

 

Ειδικά στον δείκτη που αφορά στην Εργασία, μόνο η Ιταλία σκοράρει χαμηλότερα από την Ελλάδα, ενώ στην κορυφή συναντά κανείς χώρες όπως η Σουηδία, η Δανία και η Ολλανδία. Για αυτό τον λόγο, αν την επόμενη φορά που θα συμμετέχετε σε κάποιο executive board κοιτάξετε γύρω σας και αντικρίσετε μόνο άνδρες, τότε να είστε βέβαιοι ότι η εταιρεία σας δεν λαμβάνει υπόψη το Gender Balance και ότι σας αναλογεί ευθύνη για την ανισορροπία εις βάρος των γυναικών.

 

Ευτυχώς, εκεί έξω υπάρχουν γυναίκες που επιμένουν, παλεύουν και στο τέλος δικαιώνονται, ακόμα και σε έναν χώρο όπως η Οικονομική Διεύθυνση, όπου στην κορυφή του οργανογράμματος δύσκολα θα δει κανείς μια γυναίκα.

 

Εμείς συναντήσαμε επτά κυρίες, οι οποίες δέχτηκαν να μοιραστούν μαζί μας την εμπειρία και τα διδάγματα που αποκόμισαν από αυτό το δύσκολο ταξίδι προς την κορυφή, με την ελπίδα να εμπνεύσουν αλλά και να κινητοποιήσουν. Πρόκειται για τις κυρίες Κατερίνα Βασιλάκη, Σάσσα Ηλιαδάκη, Θεοδώρα Μπενετάτου, Ozge Okay, Μάρα Σαμαρά, Αφροδίτη Τσέζου και Σπυριδούλα Τσόλα.

 

ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ & ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΕ ΑΡΙΘΜΟΥΣ

  • 12% Γυναίκες στα ΔΣ επιχειρήσεων
  • 31% Γυναίκες με πλήρη απασχόληση (Άνδρες 50%)
  • 29 έτη η διάρκεια του εργασιακού βίου (Άνδρες 36)
  • 23% εργασιακός αποκλεισμός (Άνδρες 8%)

 

ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ

Παρότι οι περισσότερες επιχειρήσεις ισχυρίζονται ότι ενθαρρύνουν την εργασιακή ισότητα και ότι προσφέρουν ίσιες ευκαιρίες σε όλους για να ανελιχθούν στη στελεχιακή κλίμακα, η πραγματικότητα για τις γυναίκες είναι διαφορετική: όσο ψηλότερα ανεβαίνουν, τόσο περισσότερα εμπόδια καλούνται να ξεπεράσουν. Ένα από τα κύρια εμπόδια, είναι η προκατάληψη.

 

Ευτυχώς, με την ηγετική συμβολή των εταιρειών που πρωτοπορούν στο diversity, αυτή η νοοτροπία αλλάζει, καθώς όλο και περισσότεροι οργανισμοί συνειδητοποιούν τη σημασία της ποικιλομορφίας, αλλά και την αξία και το ταλέντο των γυναικών. «Νιώθω περήφανη που η Volvo Car Corporation έχει ξεκάθαρη HR πολιτική για τον διορισμό γυναικών στις ηγετικές θέσεις των εταιρειών της. Στη Volvo Cars προωθούμε πολιτικές και θεσμούς που προάγουν την ισότητα και την ποικιλομορφία.

 

Άλλωστε, και σε προϊοντικό επίπεδο, η Volvo είναι η εταιρεία που δίνει έμφαση στην ασφάλεια όλων των ανθρώπων, όπως δείχνει και η σχετικά πρόσφατη πρωτοβουλία E.V.A., Equal Vehicles for All» σχολιάζει η κυρία Okay, η οποία μάλιστα είχε βιώσει από πρώτο χέρι την εργασιακή ανισότητα, όταν συνεργάτης πολυεθνικού γραφείου εύρεσης στελεχών τη ρώτησε αν κατά τη γνώμη της η αγορά του αυτοκινήτου ήταν έτοιμη να αποδεχθεί μία γυναίκα ως υψηλόβαθμο εταιρικό στέλεχος. Παρόμοια παραδείγματα δείχνουν πως απέχουμε αρκετά από το να γίνει καθολική συνείδηση ότι οι επιχειρήσεις δεν έχουν φύλο και ότι οι γυναίκες έχουν ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με τους άνδρες στην εργασία αλλά και στην επιτυχία.

 

Καθώς η καταξίωση είναι θέμα πρωτίστως προσωπικότητας, οποιαδήποτε διαφοροποίηση των στελεχών με βάση τα χαρακτηριστικά του βιολογικού τους φύλου, είναι άστοχη. Αντιθέτως, οι επιχειρήσεις οφείλουν να σέβονται βαθιά την μοναδικότητα κάθε ατόμου και να παρέχουν ίσιες ευκαιρίες σε όλους. Κάπως έτσι πράττει το Πλαίσιο, όπως μας ενημερώνει η κυρία Βασιλάκη. «Εργαζόμενη σε ένα ασφαλές περιβάλλον, στην Πλαίσιο περίπου το 30% των διευθυντικών στελεχών είναι γυναίκες, το φύλο μου δε στάθηκε εμπόδιο στην εξέλιξη μου.

 

Όμως, ο χώρος των διευθυντικών στελεχών στην Ελλάδα είναι σε μεγάλο ποσοστό ανδροκρατούμενος και σίγουρα έχω αντιμετωπίσει σε συνεργασίες ανθρώπους που όταν βλέπουν μία γυναίκα σε υψηλόβαθμη θέση και ιδίως σε νεαρή ηλικία να μπαίνει στην αίθουσα συναντήσεων θεωρούν ότι έχουν το πλεονέκτημα στην συζήτηση που θα ακολουθήσει. Θεωρώ ότι πρέπει να θέτεις τα όρια από νωρίς για να αντιμετωπίσεις την προκατάληψη που υπάρχει στον συνομιλητή σου για να μπορέσεις να κάτσεις στο ίδιο τραπέζι και να συνεργαστείς μαζί του.»

 

Ωστόσο πριν φτάσουμε στη σημερινή βελτιωμένη κατάσταση, τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα, όπως αναφέρει με τη μαρτυρία της η κυρία Τσέζου. «Όταν το 1975 έδινα εισαγωγικές στο Πανεπιστήμιο, έξω από το εξεταστικό κέντρο υπήρχαν μητέρες αγοριών  που φώναζαν  και ζητούσαν από τα κορίτσια που θα έδιναν εισαγωγικές, να φύγουν και να πάνε στα σπίτια τους γιατί παίρνουν τις θέσεις των αγοριών.

 

Πίστευαν ότι  τα κορίτσια που θα εισαχθούν, τελικά λόγω συνθηκών θα καταλήξουν να μην εργάζονται. Πόσο λάθος ήταν αυτές οι θέσεις το ήξερα από τότε, αλλά τώρα που έχω πάνω από τριανταπέντε χρόνια εμπειρίας, συνειδητοποιώ πόσο διαφορετικά προβλήματα αντιμετωπίζει κάθε νέα γενιά γυναικών και πόσο κάθε προηγούμενη γενιά έχει συνδράμει στην βελτίωση της θέσης των γυναικών στον επαγγελματικό τομέα.»

 

Από την άλλη, η κυρία Μπενετάτου υπενθυμίζει ότι υπάρχει σχετική κοινοτική οδηγία για την ισότιμη πρόσβαση σε υψηλές διοικητικές θέσεις κάθε επιχείρησης, η οποία δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα. «Το mentality των ανθρώπων που κρατούν θέσεις ευθύνης σε όλα τα επίπεδα μιας κοινωνίας είναι καθοριστικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο η επί έτη άρνηση κρατών μελών της ευρωπαϊκής ένωσης, μεταξύ αυτών και της Ελλάδας, για την εφαρμογή οδηγίας που ορίζει υποχρεωτική κατά 40% την παρουσία γυναικών ως μέλη ΔΣ ιδιωτικών επιχειρήσεων. Η οδηγία βρίσκεται σε εκκρεμότητα από τον Νοέμβριο του 2013 και έχει εφαρμοστεί μόνο από 5 κράτη μέλη.»

 

CFO ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ

Οι φιλοδοξίες στην επαγγελματική ζωή δεν πρέπει να είναι εμπόδιο στη δημιουργία οικογένειας και στο ρόλο του γονέα. Ο καθένας μας βρίσκει μια διαφορετική ισορροπία ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική του ζωή, καθώς δεν υπάρχει σωστό και λάθος.

 

«Από όταν αποφοίτησα από το πανεπιστήμιο, ήμουν αφοσιωμένη στην καριέρα μου. Με τον ερχομό της κόρης μου, φυσικά, έπρεπε να αναδιατάξω τη ζωή μου. Δεν ήμουν σε θέση να προσφέρω στην κόρη μου άπλετο χρόνο, πιστεύω όμως ότι κατάφερα να της προσφέρω ποιοτικό χρόνο και να τη βοηθήσω να γίνει ανεξάρτητη προσωπικότητα, με αυτοπεποίθηση και αξίες.» λέει η κυρία Okay και η κυρία Μπενετάτου επιβεβαιώνει λέγοντας πως «έρχεται πάντα η στιγμή που το γυναικείο επαγγελματικό «θέλω» καλείται να ισορροπήσει ή να επιλέξει μεταξύ οικογένειας και καριέρας.

 

Ο προβληματισμός περιστρέφεται κυρίως γύρω από τον πρώτο χρόνο της ζωής του παιδιού, όπου η παρουσία της μητέρας είναι αναντικατάστατη. Έναν χρόνο που στον ιδιωτικό τομέα δεν τον έχουμε διαθέσιμο. Δυστυχώς απέχουμε πάρα πολύ από μια στρατηγική διαχείριση του θέματος μέσω νομοθέτησης. Δικαίωμα 16-18 μηνών αδείας αθροιστικά και για τους δύο γονείς στα πρότυπα της Σουηδίας.»

 

Στο ίδιο πνεύμα κινείται και η κυρία Βασιλάκη λέγοντας ότι «Η νομοθεσία και οι υποδομές στην Ελλάδα δεν υποστηρίζουν ουσιαστικά τις γυναίκες με καριέρα να κάνουν οικογένεια. Η συμφιλίωση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής αποτελεί ζήτημα πρωταρχικής σημασίας και παρότι το δίλημμα καριέρα ή οικογένεια απασχολεί μόνο τις γυναίκες,  θεωρώ ότι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να προσφέρει μια μητέρα στα παιδιά της είναι να είναι η ίδια ολοκληρωμένη και να κυνηγάει τα όνειρα της.»

 

Ωστόσο, ακόμα και κάτω από τις παρούσες συνθήκες, η κυρία Ηλιαδάκη θεωρεί ότι μια μητέρα όταν στηρίζεται από ένα ισχυρό κοινωνικό δίκτυο, μπορεί κάλλιστα να πετύχει κάθε επαγγελματικό στόχο.

 

«Ως μητέρες, μιλήστε για τις επαγγελματικές σας φιλοδοξίες στους δικούς σας ανθρώπους και βρείτε τους συμμάχους που υποστηρίζουν το όνειρό σας -οικογένεια, σύζυγος, γονείς, φίλοι. Κοιτάξτε τις προκλήσεις ως ευκαιρίες. Στην πραγματικότητα μπορεί να μην υπάρχει απόλυτη ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, αυτό όμως δεν θα πρέπει να αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για να αναλάβετε ανώτερους ρόλους. Σήμερα πολλές εταιρίες προωθούν μοντέλα εργασίας σεβόμενες και τους δύο γονείς, όπως άδειες πατρότητας, δουλειά από το σπίτι κ.λπ.»

 

Φυσικά, ως μητέρα, μια γυναίκα ενδέχεται να αναγκαστεί να προσπεράσει κάποιες ευκαιρίες, όπως αφηγείται η κυρία Σαμαρά. «Σε όλη την πορεία μου υπήρχαν στιγμές που έπρεπε να πάρω αποφάσεις που θα επηρέαζαν είτε την επαγγελματική είτε την προσωπική μου ζωή. Όταν δέχτηκα την καλύτερη δουλειά, ήξερα ότι θα είχα λιγότερο χρόνο για την οικογένειά μου. Όταν απέρριψα την καλύτερη θέση εκτός Ελλάδας, ήξερα ότι πατούσα για λίγο φρένο επαγγελματικά, άλλα έδινα προτεραιότητα στο γιό μου που ήταν στην τελική ευθεία για το Πανεπιστήμιο.»

 

Στον αντίποδα δε του ισχυρισμού ότι μια γυναίκα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ως μητέρα σε όσα καθήκοντα και υποχρεώσεις αντιστοιχούν στα στελέχη του C-suite, η κυρία Τσέζου απαντά μέσω της προσωπικής εμπειρίας της, λέγοντας ότι «σήμερα έχοντας παιδιά, εγγόνια και πολλά χρόνια εμπειρίας ως Οικονομική Διευθύντρια μπορώ με σιγουριά να πω ότι έχουμε ως γυναίκες όλες τις δυνατότητες να εξελιχθούμε ισάξια και ισότιμα με τους άνδρες συναδέλφους μας σε κάθε κλάδο.»

 

ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;

Το 2020 ήταν μια δύσκολη χρονιά εξαιτίας της πανδημίας, που διατάραξε τη λειτουργία των επιχειρήσεων σε όλους τους κλάδους. Οι πρωτόγνωρες συνθήκες αναδεικνύουν παγκοσμίως τον ρόλο των CFOs. Η σωστή εκτίμηση της πορείας των οικονομικών μεγεθών, η διαχείριση των χρηματικών διαθεσίμων και η γνώση της οικονομικής επίδρασης της κάθε απόφασης συνιστούν στη βιωσιμότητα και τη γρήγορη προσαρμογή των επιχειρήσεων στις νέες συνθήκες. Στη χώρα μας οι CFOs κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν δύο πρωτόγνωρες καταστάσεις την τελευταία δεκαετία.

 

Μετά την επιβολή των capital controls, ήρθε η πανδημία της COVID-19 να τονίσει τον ρόλο των CFOs ως την πηγή σταθερότητας και οργάνωσης μέσα σε μία επιχείρηση. Όπως σχολιάζει η κυρία Βασιλάκη, «η πανδημία και η εισαγωγή της τηλεργασίας στη ζωή μας σίγουρα αποτελεί πρόκληση, μας έδωσε όμως και την ευκαιρία να απενοχοποιήσουμε το γεγονός ότι έχουμε διαφορετικούς ρόλους και να δούμε τους εαυτούς μας και τους συναδέλφους μας από μία πιο ανθρώπινη σκοπιά. Θυμάμαι ότι τις πρώτες μέρες της τηλεργασίας επικρατούσε αμηχανία όταν ακούγονταν παιδικές φωνές στο βάθος, ενώ γρήγορα έγινε μέρος της νέας μας πραγματικότητας. Σήμερα, καταφέραμε να δουλεύουμε σχεδόν το ίδιο αποτελεσματικά και εξ αποστάσεως.»

 

Η κυρία Σαμαρά διακρίνει τις νέες δυνατότητες που ανοίγονται με την πανδημία, λέγοντας ότι «ακόμη και αυτήν τη κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, θα πρέπει να τη δούμε ως ευκαιρία ανασχεδιασμού και εξέλιξης γιατί ένα χρόνο μετά, μπορώ να πω με σιγουριά ότι οδηγούμαστε πλέον σε ένα νέο μοντέλο εργασίας. Γιατί η εργασία από το σπίτι που εγώ ως υπάλληλος πολυεθνικών εταιριών όλα αυτά τα χρόνια το θεωρούσα “προνόμιο”, βλέπω ότι έγινε πλέον το βασικό μοντέλο εργασίας. Αρκετές πολυεθνικές έχουν ήδη πάρει την απόφαση να καθιερώσουν την τηλεργασία και μετά εποχής κορονοϊού.»

 

Η δε κυρία Μπενετάτου, συνδέοντας τα οφέλη της τηλεργασίας και με τη μητρότητα, επισημαίνει τη θετική πλευρά της πανδημίας, σχολιάζοντας πως «έβαλε υποχρεωτικά την τηλεργασία στην ζωή μας και ανέδειξε τα οφέλη που προκύπτουν και για τις δύο πλευρές του τραπεζιού, εργαζόμενους και εργοδότες.

 

Η φυσική παρουσία της μητέρας στο σπίτι, ακόμα και όταν εργάζεται, προσφέρει στο παιδί την ασφάλεια και την ηρεμία που χρειάζεται. Η ευθύνη της οικονομικής διεύθυνσης είναι απαιτητική σε χρόνο και ενέργεια, ειδικά σε projects που συνδέονται με οικονομική αναδιάρθρωση και πώληση, όπως ήταν αυτό που διαχειρίστηκα όταν ανέλαβα τον αντίστοιχο ρόλο το 2018. Δεν πρόκειται για μια καθημερινότητα, καλείσαι να ανταπεξέλθεις σε πολύ απαιτητικές συνθήκες με συνεχώς νέες μεταβλητές και πρωταρχικό στόχο την διασφάλιση της βιωσιμότητας της εταιρίας. Αυτό, σε μια εποχή όπου η ταμιακή διαχείριση έχει μετατραπεί στην μεγάλη πρόκληση παγκοσμίως.»

 

Αναφορικά με τον ρόλο του CFO εν μέσω πανδημίας αλλά και τη συμβολή της τεχνολογίας, η κυρία Ηλιαδάκη αναφέρει ότι «ως CFOs πρέπει να προσαρμοστούμε γρήγορα στη “νέα” πραγματικότητα που αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς. Σήμερα, ο ρόλος της εταιρικής –συνεργατικής- σχέσης των CFOs με τον CEO και με τους Directors αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα για την υποστήριξη της επιχείρησης και των πελατών της. Η τεχνολογία και ο νέος τρόπος ηλεκτρονικής επικοινωνίας είναι ζωτικής σημασίας, ώστε να καταστεί δυνατή η συνέχεια των δραστηριοτήτων της εταιρίας και να υποστηριχθούν οι νέοι τρόποι της εξ αποστάσεως εργασίας.»

 

Η κυρία Okay επικαλείται την δημιουργικότητα ως κινητήρια δύναμη για να ξεπεράσουμε τις επιπτώσεις της πανδημίας, λέγοντας πως «χρειάζεται να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε δημιουργικά, να εστιάζουμε στη δημιουργία και την αξιοποίηση κάθε δυνατής ευκαιρίας και να επενδύουμε στην ανάπτυξη των δυνατοτήτων μας. Είναι ο μόνος τρόπος να φθάσουμε στην επιτυχία!»

 

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΠΡΟΣ ΝΕΑΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Η κυρία Τσόλα προτρέπει τις γυναίκες που μόλις μπήκαν ή προετοιμάζονται για να μπουν στον εργασιακό στίβο, «να αναζητήσουν χώρους και συνεργασίες που θα τις ωθήσουν να μάθουν και να επενδύσουν. Να υποδέχονται τις προκλήσεις και τις αλλαγές. Αυτές είναι και οι μεγαλύτερες ευκαιρίες. Η διαρκής περιέργεια να μαθαίνεις ή προσήλωση και η προσωπική δέσμευση στην επίτευξη των στόχων, το θάρρος και η ακεραιότητα είναι μερικές από τις δεξιότητες και τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν μία ανοδική και βιώσιμη πορεία ενός CFO.»

 

Από την πλευρά της, η κυρία Ηλιαδάκη διακρίνει στην επίτευξη της ισορροπίας μεταξύ της επαγγελματικής και της προσωπικής ζωής, μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στη σταδιοδρομία μιας γυναίκας και τις παροτρύνει «να ακολουθήσουν το όνειρό τους ως ηγέτες και ως εμπνευστές ώστε να είναι σε θέση να οδηγήσουν ομάδες με διαφορετικά χαρακτηριστικά και ικανότητες. Το έργο της ηγεσίας είναι ιδιόμορφο, μαγικό αλλά και παραγωγικό και χρειάζεται εν-συναίσθηση και ευαισθησία, χαρακτηριστικά που οι περισσότερες γυναίκες έχουν.» Συνεχίζει δίνοντας τρεις πολύτιμες συμβουλές:

  • Να έχουν θάρρος και αυτοπεποίθηση για τις ικανότητές τους. Να εμπλουτίζουν πάντα τις γνώσεις τους, ως «μαθητές μακράς διάρκειας». Η καλή γνώση του αντικειμένου τους θα βοηθήσει να καθιερώσουν τη γνωστική τους βάση, ώστε να είναι σίγουρες για τις προτάσεις τους ως ηγέτες.
  • Να επενδύσουν στην επικοινωνία για να συνεχίσουν να παρακινούν την ομάδα τους με αξιοπιστία και συνοχή, ως βασική γραμμή για την διαχείριση της επιτυχίας αλλά και της αποτυχίας. Πολύ σημαντικό είναι να κρατούν τον αληθινό εαυτό τους.
  • Να μην φοβούνται να ονειρεύονται! Η στάση «ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ;» είναι σημαντική. Να δουλέψουν σωστά, με ακεραιότητα και υπευθυνότητα σε όποια βαθμίδα της ιεραρχίας και αν βρίσκονται.

 

Η κυρία Τσέζου καλεί τις νέες γυναίκες «να αντιμετωπίζουν με δυναμισμό την δουλειά τους, να μην φοβούνται λάθη ή κριτικές γνωρίζοντας ότι στον δρόμο θα υπάρχουν εμπόδια και μισαλλοδοξία αλλά πάντα η αισιόδοξη και δυναμική αντιμετώπιση τα υπερνικά.»

 

Στις νέες γυναίκες που αποφοιτούν από οικονομικές ή άλλες σχολές, η κυρία Okay προτείνει:

  • Να ξεκινήσουν στη «σωστή» εταιρεία και να επιλέξουν την αφετηρία τους χωρίς βιασύνη, καθώς τα πρώτα βήματά τους είναι αυτά που θα θεμελιώσουν την πορεία τους.
  • Να είναι φιλοπερίεργες, πρόθυμες να εκπαιδευτούν στο επιχειρηματικό περιβάλλον και να το κατανοήσουν, όχι μόνο ως προς τα οικονομικά δεδομένα, και να αναπτύξουν τα προσόντα που απαιτούνται γι’ αυτό.
  • Να είναι ενθουσιώδεις και σίγουρες για τον εαυτό τους. Το κίνητρο που δίνει ο ενθουσιασμός, αλλά και η αυτοπεποίθηση, είναι ουσιώδη συστατικά της επιτυχίας.
  • Να έχουν θάρρος και να στέκονται με τόλμη απέναντι στις προκλήσεις, στην αβεβαιότητα και στο ευμετάβλητο περιβάλλον. Έτσι, θα κάνουν τη διαφορά.

 

Κλείνοντας, η κυρία Βασιλάκη υπογραμμίζει ότι «είναι σημαντικό να καταφέρουμε εμείς οι ίδιες και οι νέες γυναίκες που ακολουθούν μετά από εμάς να αποενοχοποιηθούμε από το φύλο μας. Οι γυναίκες είναι τρομερά ανθεκτικά πλάσματα, με την ικανότητα να εργάζονται ακούραστα, αποτελεσματικά και παράλληλα σε πολλούς στίβους της ζωής και έχουν την προοπτική να γίνουν εξαιρετικοί ηγέτες.»

 

Κατερίνα Βασιλάκη, CFO στην Πλαίσιο Computers

«Ξεκινώντας την επαγγελματική μου σταδιοδρομία στην Πλαίσιο το 2005, μόλις είχα ολοκληρώσει τις μεταπτυχιακές μου σπουδές, δεν φανταζόμουν ότι θα είχα τόσο γρήγορη εξέλιξη. Τα εφόδια μου ήταν μία καλή μόρφωση, μία δυναμική προσωπικότητα και μία οικογένεια που με έμαθε να μη σταματάω μπροστά στα εμπόδια. Στάθηκα τυχερή καθώς ξεκίνησα σε έναν οργανισμό ο οποίος επενδύει στην εκπαίδευση και στην εξέλιξη των νέων ανθρώπων χωρίς προκαταλήψεις και στεγανά. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Πλαίσιο δραστηριοποιείται στο δυναμικό κόσμο του retail, μου έδωσαν την ευκαιρία να έρθω αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις.»

 

Σάσσα Ηλιαδάκη, CFO & Administration Officer στην Euler Hermes

«Κατά την διάρκεια της επαγγελματικής μου πορείας ως CFO, υπήρξαν πολλές προκλήσεις. Το κλειδί για να ξεπεραστεί οποιαδήποτε πρόκληση είναι η σκληρή δουλειά, η συνεργασία, η έγκαιρη επικοινωνία με αξιοπιστία και οι συμβουλές από ειδικούς όποτε αυτό υπήρξε απαραίτητο. «Όλα θα πάνε καλά στο τέλος και αν δεν είναι έτσι, τότε δεν είναι το τέλος». Είμαι πραγματικά ευγνώμων για όλες τις επαγγελματικές εμπειρίες και τις ευκαιρίες που είχα, για τις οποίες αφιέρωσα πολλές ώρες εργασίας. Στα νεότερα χρόνια μπορεί συχνά να ήμουν η μόνη γυναίκα σε μια συνεδρίαση Ανώτερων Διοικητικών Συμβουλίων, αλλά αυτό δεν ήταν εκφοβιστικό.»

 

Θεοδώρα Μπενετάτου, Group CFO στη SingularLogic

«Υπήρξα τυχερή, μεγάλωσα σε μία οικογένεια που με γέμισε φιλοδοξίες και πίστη στον εαυτό μου. Ανέλαβα θέση ευθύνης σε αρκετά νεαρή ηλικία και ο συνδυασμός ηλικίας-φύλου, με έφερε συχνά αντιμέτωπη με αμφισβήτηση και δύσκολες καταστάσεις. Όταν πιστεύεις στον εαυτό σου και αυτό αποτελεί βαθιά πεποίθηση, δεν εγκαταλείπεις, διαχειρίζεσαι την απογοήτευση και τίποτα δεν σου αλλάζει ρότα. Το 2007, ανέλαβα την ευθύνη να δημιουργήσω μια νέα διεύθυνση σε έναν από του μεγαλύτερους επενδυτικούς ομίλους που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα. Το πλήθος των κλάδων  που κατείχε και έπρεπε να διαχειριστώ, με οδήγησε στην βαθιά κατανόηση της οικονομικής επιστήμης ως κοινωνική επιστήμη.»

 

Ozge Okay, CFO & Board Member στην Volvo Car Hellas

«Δραστηριοποιούμαι επαγγελματικά στον κλάδο του αυτοκινήτου για περίπου 20 χρόνια, ως οικονομική διευθύντρια της Volvo Car Hellas από το 2008. Θεωρώ ότι ο χώρος της αυτοκίνησης λειτουργεί όπως ένα ανθεκτικό μικρόβιο: από τη στιγμή που θα σε προσβάλει, δύσκολα εκριζώνεται. Γίνεται εθισμός και, ευτυχώς, ένα δημιουργικό πάθος! Αισθάνομαι τυχερή που ξεκίνησα και συνεχίζω την καριέρα μου σε μεγάλες εταιρείες με τη φήμη της Ford Motor Company και της Volvo Car Corporation, αλλά και γιατί είχα την ευκαιρία να δουλέψω για ηγετικές φυσιογνωμίες, που μου παρείχαν γνώση σε επιχειρηματικό επίπεδο και συνέβαλαν στη διαμόρφωση της αντίληψής μου για την κουλτούρα και τις αξίες μιας εταιρείας.»

 

Μάρα Σαμαρά, CFO στην Opel Hellas του Ομίλου PSA

«Δυο προτάσεις θυμάμαι να με συνοδεύουν από την εφηβεία. “If you can dream it then you can do it” & “Sky is the limit”. Με αυτές ξεκίνησα πριν από 30 χρόνια, νέα, γένους θηλυκού, επαρχιώτισσα που η λέξη “Finance” με γοήτευσε, απλά επειδή δεν την καταλάβαινα.

 

Σήμερα μετά από πάνω από 20 χρόνια σε διευθυντικές θέσεις μπορώ να πω με σιγουριά πως ο,τι ονειρεύτηκα το πέτυχα. Με φανταζόμουν σε διευθυντική θέση από τα 18 και συγκεκριμένα στη θέση του CFO από τα 25, όταν κατάλαβα το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει αυτή η θέση σε μια εταιρεία. Κάθε κίνηση που έκανα από τότε, θέσεις που δεχόμουν ή απέρριπτα, πτυχία, σεμινάρια, βιβλία, άρθρα, με οδηγούσαν προς αυτόν το στόχο.»

 

Αφροδίτη Τσέζου, Σύμβουλος Επιχειρήσεων σε θέματα Οικονομικής Διαχείρισης, διατελέσασα CFO σε μεγάλες επιχειρήσεις

«Δεν ξεκίνησα την εργασία μου με όνειρο να γίνω Οικονομική Διευθύντρια, ήθελα πάνω από όλα να αποκτήσω γνώσεις ώστε να μην μπορεί κανείς να με μειώσει ή να με αμφισβητήσει. Η γνώση ήρθε με προσπάθειες, ξενύχτια και συνεχή αγώνα. Πέρασα όλα τα στάδια του Οικονομικού επαγγέλματος, από βοηθός Λογιστή και Προϊστάμενη Λογιστηρίου μέχρι Διοικητική και Οικονομική Διευθύντρια, μέχρι να φτάσω να γνωρίζω καλά όλο το φάσμα της Οικονομικής Διεύθυνσης. Για εμένα να συνεχίζω τον αγώνα ήταν κανόνας ζωής, ώστε να καταφέρω να δω τα όνειρά μου να ολοκληρώνονται.»

 

Σπυριδούλα Τσώλα, CFO στη Mapei Hellas

«Ξεκινώντας την επαγγελματική μου πορεία στον χώρο των Big 4, ζήσαμε τις εξελίξεις, τις διαφορετικές δυναμικές των εταιρειών και τις οικονομικές συγκυρίες να οδηγούν σε μία εποχή όπου οι επιχειρήσεις δεν έχουν πλέον την ανάγκη αυστηρών, συντηρητικών οικονομικών διευθυντών και επαγγελματικών στελεχών. Είναι ένας διευρυμένος ρόλος με πολλαπλά καθήκοντα όπου εξέλιξη δεν καθορίζεται από το φύλο. Άλλωστε οι επιχειρήσεις μπορούν να ωφεληθούν από την διαφορετικότητα μεταξύ των επαγγελματιών οικονομικών διευθυντών και στελεχών. Είχα την τύχη να εργάζομαι να βρίσκομαι σε ανάλογους οργανισμούς αλλά και με ικανούς συνεργάτες.»