Του Δρ. Κωνσταντίνου Κυρίτση, Ιδρυτή της StudySmart

Η διεθνοποίηση των αγορών, το συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον και η ραγδαία ανάπτυξη των επιχειρήσεων έχουν δημιουργήσει μία νέα πραγματικότητα για τα στελέχη επιχειρήσεων αλλά και για τις εταιρείες τις ίδιες.

Η εποχή που έπρεπε να έχουμε πανεπιστημιακό πτυχίο για να εργαστούμε φαίνεται να αλλάζει ριζικά, ιδίως σε τομείς όπως η πληροφορική και η διοίκηση επιχειρήσεων (δεν ισχύει σε όλους τους κλάδους) όταν ακούμε ότι εταιρείες όπως η Google δημιουργούν οι ίδιες προγράμματα σπουδών που πιθανό να αντικαταστήσουν το πρώτο πτυχίο (Inc. 2020).

Επίσης, στην IBM το ποσοστό των ατόμων χωρίς πτυχίο έχει φτάσει το 15%, ενώ μεγάλες εταιρείες που δεν χρειάζονται ακαδημαϊκό τίτλο σε σημαντικές θέσεις εργασίας είναι και οι Apple, EY (στη Μ. Βρετανία), Starbucks, Hilton, Bank of America. (ICEF Monitor, 2019, Glassdoor 2020). Στον τομέα της λογιστικής και των χρηματοοικονομικών επιλέγονται επαγγελματικοί τίτλοι από μεγάλες εταιρείες συμβούλων που δεν απαιτούν επίσης πρώτο πτυχίο για να αποκτηθούν (π.χ. ACCA).

Πολλοί μιλούν για «Ακαδημαϊκό πληθωρισμό» από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας (AcademicInflation, McMurtrey, 2013, Economist Special Edition, Μάρτιος 2015), με πολλούς πτυχιούχους χωρίς τις απαραίτητες δεξιότητες, ενώ το BBC (2021) αναφέρει ότι οι εταιρείες επιβεβαιώνουν ότι περισσότεροι πτυχιούχοι στην εταιρεία δεν σημαίνει και κάτι απαραίτητα θετικό.

Τα σχολεία και τα πανεπιστήμια βοηθούν σίγουρα στον τομέα της ‘γνώσης’ αλλά όχι τόσο στην απόκτηση δεξιοτήτων. Το χτίσιμο των δεξιοτήτων όπως η επικοινωνία, η διαχείριση χρόνου, η ενσυναίσθηση, η καινοτομία κ.α. που έχουμε αναφερθεί σε αυτή τη στήλη βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα των εταιρειών, όπως επίσης και οι γνώσεις σε κλάδους όπως της τεχνολογίας που απαιτούν συνεχώς ανανέωση και δια βίου μάθηση.

Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς τις αλλαγές στο χώρο εργασίας, την ανάγκη στελεχών να μετακινούνται γρηγορότερα από project σε project, την τάση να αλλάζουν δουλειά συχνότερα, τις συχνές αλλαγές του εξωτερικού περιβάλλοντος (φορολογία, νομοθεσία (π.χ. GDPR) και την αυτοματοποίηση πολλών θέσεων εργασίας που σημαίνει ανάγκη για re-skilling και upskilling το πρόβλημα γίνεται κατανοητό πλήρως.

Πως προσπαθούν οι επιχειρήσεις να λύσουν το πρόβλημα – The rise of Corporate Academies
Για να λύσουν το πρόβλημα, οι μεγάλες εταιρείες έχουν δημιουργήσει δικές τους Ακαδημίες ή εκπαιδευτικά κέντρα όπου σε πολλές περιπτώσεις είναι ανοιχτές στο κοινό (όχι μόνο για τα δικά τους στελέχη) έτσι ώστε να γίνεται και ένα είδος “cherry picking” (ο όρος που χρησιμοποιείται όταν επιλέγονται ικανά στελέχη της αγοράς). Τέτοιες Ακαδημίες έχουν δημιουργήσει διεθνώς η PwC, Deloitte, CISCO, Oracle, EY, Microsoft, GE, Ericsson μεγάλες τράπεζες κ.α.

Ουσιαστικά, οι εταιρείες έχουν πάρει το πρόβλημα στα χέρια τους διδάσκοντας τις απαραίτητες δεξιότητες,  και προσφέροντας προγράμματα σπουδών διάρκειας όπως το ACCA, το CIMA (στο συμβουλευτικό τομέα), ή τεχνικές πιστοποιήσεις των ίδιων των οργανισμών (CISCO, VMWARE κ.α). ανανεώνοντας έτσι τις γνώσεις των στελεχών, ελέγχοντας και την ποιότητα της δουλειάς.

Σε πολλές περιπτώσεις οι εταιρείες συνεργάζονται επίσημα με τα επαγγελματικά σώματα αλλά και με συγκεκριμένα τμήματα διοίκησης επιχειρήσεων πανεπιστημίων. Οι εισηγήσεις πραγματοποιούνται από επαγγελματίες που έχουν πρακτική / καθημερινή γνώση του αντικειμένου τους ενώ τα προγράμματα αλλάζουν συχνότερα από τα πανεπιστήμια για να αντανακλούν τις ανάγκες της αγοράς.

Τι θα δούμε στο μέλλον; Ίσως κατατάξεις εταιρικών Ακαδημιών, κοινοπραξίες πανεπιστημίων με εταιρείες για προγράμματα σπουδών και εταιρικά πτυχία…