Ποια είναι τα εργαλεία της αποτελεσματικής διαχείρισης επιχειρηματικού κινδύνου μπροστά στις προκλήσεις της μετά-covid εποχής; Μπορεί να μην έχουμε ακόμα ξεμπερδέψει με την παγκόσμια πανδημία, όμως η ανάκαμψη των οικονομιών έχει αρχίσει δυναμικά, παρά τους κλυδωνισμούς των πληθωριστικών πιέσεων, τα πισωγυρίσματα στην αγορά και τις αρρυθμίες στην εφοδιαστική αλυσίδα..
Αν πήραμε ένα μάθημα αυτά τα δύο χρόνια που άλλαξαν τον κόσμο, είναι ότι και ο κόσμος του επιχειρείν οφείλει και μπορεί να αλλάξει, χτίζοντας νέες μεθόδους αντιμετώπισης του oικονομικού ρίσκου, το οποίο είναι συνάρτηση όλο και πιο σύνθετων παραγόντων. Από την κλιματική αλλαγή μέχρι τις γεωπολιτικές εντάσεις, από τον ανταγωνισμό του ψηφιακού μετασχηματισμού μέχρι τις νέες πρακτικές εταιρικής κυβερνησιμότητας, κανένα κομμάτι του παζλ δεν περισσεύει από την εργαλειοθήκη του σύγχρονου risk managment.
Οι λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιούν οι παγκόσμιοι συμβουλευτικοί οργανισμοί για να περιγράψουν τις απαιτήσεις της νέας εποχής είναι «ανθεκτικότητα» και «προσαρμοστικότητα».
Πρόσφατη έρευνα της Deloitte για το μέλλον της στρατηγικής διαχείρισης κινδύνων, επικεντρώνει σε τρείς κομβικούς παράγοντες που οφείλουν να εκσυγχρονισθούν για να οδηγήσουν τις επιχειρήσεις στην επόμενη μέρα.
Ο πρώτος και βασικότερος είναι οι άνθρωποι. Πλέον δεν αρκεί να υιοθετείς μια στρατηγική διαχείρισης κινδύνων, αλλά να την κάνεις δική σου, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της υλοποίησής της. Αυτό απαιτεί νέες οργανωτικές δομές, ικανότητες, εμπειρίες και επιχειρηματικές σχέσεις, σημειώνει η έρευνα, συστήνοντας στους οργανισμούς να επενδύσουν στην ενδυνάμωση των Στελεχών Διαχείρισης Κινδύνου – Chief Risk Officers – CROs, ώστε να λογοδοτούν για την στρατηγική που εφαρμόζουν. Απαραίτητη κρίνεται η εξειδίκευση σε διαφορετικούς τομείς κινδύνων, γεωπολιτικών, οικονομικών ακόμα και στο χώρο της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας – FinTech.
Ο δεύτερος παράγοντας που χρήζει εκσυγχρονισμού είναι το οργανωτικό μοντέλο που ακολουθούν οι περισσότερες επιχειρήσεις, με πλέον κλασικό τις περίφημες «τρεις γραμμές άμυνας»: Ανώτατο Διοικητικό Όργανο – Διοίκηση – Εσωτερικός Έλεγχος. Η Deloitte προτείνει στη Διοίκηση να ενσωματώσει την οπτική της διαχείρισης κινδύνου στο στρατηγικό σχεδιασμό ώστε να παίξει πιο αποτελεσματικά το ρόλο της στη λήψη αποφάσεων.
Ο τρίτος παράγοντας είναι η αξιοποίηση τεχνολογιών Tεχνητής Νοημοσύνης (Cognitive Analysis – Machine Learning – Big Data), οι οποίες μπορούν να μετασχηματίσουν θεμελιωδώς το risk management. Οι τεχνολογίες A.I. μπορούν να «σκανάρουν» διαρκώς το επιχειρηματικό περιβάλλον για αλλαγές, αναγνωρίζοντας ποιες μπορούν να λειτουργήσουν αποδιοργανωτικά. Παράλληλα μπορούν να ενσωματωθούν σε πιο εξελιγμένα εργαλεία risk management, όπως η προσομοίωση σεναρίων και η οριζόντια σάρωση. Μπορεί προς το παρόν στο ελληνικό επιχειρηματικό τοπίο οι παραπάνω πρακτικές να μας φαίνονται σχεδόν φουτουριστικές, όμως αυτό το μέλλον είναι πολύ πιο κοντά από όσο φανταζόμαστε. To σίγουρο είναι ότι όσο αυτό που θεωρούσαμε «κανονικότητα» έχει περάσει ανεπιστρεπτί, άλλο τόσο το business as usual ανήκει στο παρελθόν. Αυτό το γνωρίζουν καλύτερα από όλους οι εξειδικευμένοι σύμβουλοι επιχειρήσεων που μιλάνε στο Finance Pro, αναλύοντας ποιοι είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες επιχειρηματικού κινδύνου στη σημερινή συγκυρία, και πώς μπορούν να τους αντιμετωπίζουν οι Οικονομικές Διευθύνσεις, σχεδιάζοντας προδραστικά.
Η Οικονομική Διεύθυνση να επιδείξει τον σημαντικό στρατηγικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει, για να βοηθήσει στον μετασχηματισμό της εταιρείας της.
H πανδημία δεν είναι η μόνη μεγάλη πρόκληση
«Η πανδημία του COVID-19 αποτελεί από μόνη της μία μεγάλη πρόκληση, αλλά υπάρχουν και άλλες, όπως η ψηφιακή αποδιοργάνωση, η γεωπολιτική αστάθεια, οι δημογραφικές και μακροοικονομικές μεταβλητότητες και η αυξημένη εστίαση όλων των ενδιαφερόμενων μερών (stakeholders) στα ζητήματα περιβάλλοντος, κοινωνίας και διακυβέρνησης (ESG)», δηλώνει στο Finance Pro ο Γιώργος Πουλόπουλος, εταίρος στο Τμήμα Συμβουλευτικών Υπηρεσιών της EY Ελλάδος, Επικεφαλής Συμβουλευτικών Υπηρεσιών προς CFOs.
«Ιδιαίτερα οι αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τα ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, έχουν επιταχύνει το ενδιαφέρον των εταιρειών και των επενδυτών να ενσωματώσουν μακροπρόθεσμους οικονομικούς στόχους (Long-term Value) στις στρατηγικές τους και στα επιχειρηματικά τους μοντέλα. Παρόλα αυτά, οι οικονομικές επιδόσεις μιας εταιρείας παραμένουν πάντα σημαντικές», συμπληρώνει. Ασπαζόμενος το ρητό «κάνε την κρίση ευκαιρία», ο ίδιος θεωρεί ότι ειδικά σε συνθήκες αβεβαιότητας όπως η σημερινή πρέπει «η Οικονομική Διεύθυνση να επιδείξει τον σημαντικό στρατηγικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει, για να βοηθήσει στον μετασχηματισμό της εταιρείας της».
Τονίζει ότι «η Οικονομική Διεύθυνση δεν πρέπει να επικεντρώνεται μόνο στο “εδώ και τώρα”, καθώς καθοδηγεί την εταιρεία της μέσω της πανδημίας COVID-19, αλλά να επιχειρήσει να φανταστεί πώς θα είναι τα οικονομικά της εταιρείας σε πέντε χρόνια από τώρα».
Συγκεκριμένα, «ο Οικονομικός Διευθυντής θα πρέπει να επιδιώκει να εξισορροπεί τις παραδοσιακές αρμοδιότητές του, όπως οι εταιρικές αναφορές, με τις νέες, όπως η επίβλεψη του ψηφιακού μετασχηματισμού της εταιρείας, η προστασία της οικονομικής της αξίας, παράλληλα με την προώθηση της μελλοντικής της ανάπτυξης και η εξισορρόπηση των βραχυπρόθεσμων οικονομικών στόχων (Short-Term Value) με τη δημιουργία μακροπρόθεσμων οικονομικών στόχων (Long-Term Value)», καταλήγει ο partner της ΕΥ Ελλάδος.
Επιχειρηματικό ρίσκο υπάρχει πάντα, πόσο μάλλον την σημερινή εποχή δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερο ρίσκο, από το να μην παίρνεις κανένα.
To πιο μεγάλο ρίσκο, είναι να μην παίρνεις ρίσκα
«Επιχειρηματικό ρίσκο υπάρχει πάντα, πόσο μάλλον την σημερινή εποχή δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερο ρίσκο, από το να μην παίρνεις κανένα» λέει στο Finance Pro o Kώστας Αγγελάκης, Partner & Senior Analyst στην Provisions Βusiness Success Services.
«Η ταχύτητα που αλλάζουν όλα γύρω μας, και η αδυναμία προσαρμογής των οργανισμών στα καινούρια δεδομένα, είναι και ο μεγαλύτερος παράγοντας επιχειρηματικού ρίσκου» συνεχίζει ο κ. Αγγελάκης, προτείνοντας ως λύση την προσαρμοστικότητα. «Η δυνατότητα ενός οργανισμού να προσαρμόζεται γρήγορα με τις συνθήκες του περιβάλλοντος, κυρίως όσον αφορά την οργανωτική του δομή, εξασφαλίζοντας έτσι τις σωστές εμπορικές πρακτικές για ελάχιστες απαιτούμενες κερδοφορίες και ρευστότητες, μειώνει το επιχειρηματικό του ρίσκο και βελτιώνει τους δείκτες βιωσιμότητας του», υπογραμμίζει. Ως προς τα καθήκοντα των CFO’s, θεωρεί ότι «η πληρότητα της τρέχουσας πληροφόρησης καθώς και η διαδικασία του προϋπολογισμού είναι οι μόνες λύσεις για μια οικονομική διεύθυνση να μειώνει το επιχειρηματικό της ρίσκο παίρνοντας τις σωστές αποφάσεις όσον αφορά την διάρθρωση των κεφαλαίων της και να προτείνει τις σωστές κινήσεις όσον αφορά τις εμπορικές δραστηριότητες που θα της εξασφαλίζουν τις καλύτερες δυνατές κερδοφορίες».
Οι CFOs κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση που δεν είχε συμπεριληφθεί σε κανένα σενάριο ακραίων καταστάσεων κατά την προετοιμασία των ισολογισμών και των επιχειρηματικών σχεδίων τους
Η ασφάλεια προσωπικού και πελατών σε πρώτη προτεραιότητα
Τις νέες προκλήσεις που έφερε η πανδημία στους επιχειρηματίες συνοψίζει σε τέσσερα σημεία ο Κωνσταντίνος Λευκαδίτης, Director Financial Risk Management, Consulting της KPMG στην Ελλάδα:
- Η ασφάλεια του προσωπικού καθώς και η ασφάλεια των πελατών, ήρθαν σε πρώτη προτεραιότητα
- Η ενσωμάτωση του ESG (Περιβάλλον, Κοινωνία, Διακυβέρνηση) στην στρατηγική των επιχειρήσεων αποτελεί κύριο αίτημα των πολιτών.
- Η ταχύτατη αύξηση των προσδοκιών του κοινού, των επενδυτών και του κράτους για τον ψηφιακό μετασχηματισμό.
- Ο κίνδυνος της εφοδιαστικής αλυσίδας (supply chain risk) αυξήθηκε σημαντικά και επανήλθε στο προσκήνιο.
Το πώς θα χειριστεί τις προκλήσεις κάθε επιχείρηση, προσαρμοζόμενη στα νέα δεδομένα, είναι ο βασικός παράγοντας επιχειρηματικού ρίσκου σύμφωνα με τον κ. Λευκαδίτη, ο οποίος διευκρινίζει ότι «η προσωρινή χαλάρωση των κανόνων προληπτικής εποπτείας για τα πιστωτικά ιδρύματα από την ΕΚΤ μπορεί να δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις άντλησης υψηλότερων κεφαλαίων σε σχέση με τις ταμειακές τους ροές, δημιουργεί όμως ερωτηματικά για την δυνατότητα αποπληρωμής τους όσο δεν δύναται να προσδιορισθεί με ασφάλεια το τέλος της πανδημίας».
‘Οπως μας λέει, οι CFOs «κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση που δεν είχε συμπεριληφθεί σε κανένα σενάριο ακραίων καταστάσεων κατά την προετοιμασία των ισολογισμών τους και των επιχειρηματικών τους σχεδίων. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με το διευρυμένο κανονιστικό πλαίσιο και τον γρήγορο ρυθμό αλλαγής των ψηφιακών καινοτομιών, δημιουργεί μία νέα πραγματικότητα, που τους οδηγεί πλέον να σχεδιάζουν προδραστικά έναντι των διαφόρων κινδύνων της επιχείρησης».
Ως μεθόδους προδραστικού σχεδιασμού αντιμετώπισης κινδύνων ο κ. Λευκαδίτης παραθέτει:
- την αξιολόγηση των πελατών – προμηθευτών τους, τόσο της πιστοληπτικής τους διαβάθμισης και της συγκέντρωσής τους, όσο και της γεωγραφικής τους κατανομής.
- την αξιολόγηση / εκτίμηση των μελλοντικών αναγκών τους και επιπτώσεων στην ρευστότητα, στα κεφάλαια, την κερδοφορία και στον τραπεζικό δανεισμό υπό την διενέργεια σεναρίων ακραίων καταστάσεων που προσομοιάζουν πλέον με την υγειονομική κρίση.
- την καλύτερη διαχείριση του ενεργητικού – παθητικού της εταιρείας
- την ανάπτυξη διαδικασιών και πολιτικών τόσο εντός της διεύθυνσης όσο και των υπόλοιπων μονάδων.
Το ρίσκο επιβίωσης που απόρρεε από την πανδημία, “επιβαρύνει” ακόμα την λήψη επιχειρηματικών αποφάσεων, αλλά σε ένα βαθμό έχει απομακρυνθεί.
Πληθωρισμός και προβλήματα στην εφοδιαστική αλυσίδα
«Το ρίσκο επιβίωσης που απόρρεε από την πανδημία, “επιβαρύνει” ακόμα την λήψη επιχειρηματικών αποφάσεων, αλλά σε ένα βαθμό έχει απομακρυνθεί. Συνεπώς πρέπει να εντοπίσουμε πλέον τους κύριους παράγοντες ανησυχίας του σήμερα» δηλώνει στο Finance Pro o Γιώργος Χαραλαμπάκης, Προϊστάμενος Αναπτυξιακού Νόμου & Μελετών της Alpha Plan Consultants.
Ως μεγαλύτερες απειλές για την οικονομική ανάπτυξη των επιχειρήσεων αναφέρει τις αυξητικές τάσεις του πληθωρισμού και τα ζητήματα που αντιμετωπίζει η εφοδιαστική αλυσίδα, θεωρώντας ότι όταν περιοριστούν τα προβλήματα κυρίως στην εφοδιαστική αλυσίδα, θα υποχωρήσει και ο πληθωρισμός. «Πέρα από τα ζητήματα που άπτονται του μακρο-περιβάλλοντος των επιχειρήσεων, οι διοικήσεις αυτών πρέπει να αντιμετωπίσουν ολιστικά παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν επιχειρησιακή διακοπή.
Τέτοιοι είναι τα ζητήματα υγείας και ασφάλειας του εργατικού δυναμικού, τα αυξημένα περιστατικά ασφάλειας πληροφοριών στο διαδίκτυο, αλλά και οι δυσκολίες σε επίπεδο ηγεσίας στο σύγχρονο περιβάλλον» προσθέτει.
Η νέα πρόκληση για τους CFO’s, μας λέει «είναι να καταφέρουμε να νιώσουμε “άνετα” στο νέο περιβάλλον αλλά να μην επαναπαυτούμε, ούτως ώστε να ληφθούν ακόμη καλύτερες αποφάσεις και μάλιστα αυτές οι αποφάσεις να μην στοχεύουν στην ίαση ζητημάτων, αλλά στην πρόληψη αυτών. Για να επιτευχθεί αυτό, οφείλουμε να μπορούμε να αναγνωρίσουμε, να αξιολογήσουμε και να αντιδράσουμε άμεσα σε όλους τους πιθανούς κινδύνους που μπορούν να προσβάλουν τον οργανισμό άμεσα ή έμμεσα»
Τέλος, θεωρεί ότι «σε αντίθεση με τις επιταγές του σύγχρονου Management, που οδηγούν σε μία αποκεντρωμένη διοίκηση, ο διαρκής σχεδιασμός προδραστικών ενεργειών έναντι κινδύνων, επιτάσσει εποπτεία σε επίπεδο εταιρείας και όχι διευθύνσεων ή επιχειρηματικών δομών, καθώς πολλές φορές ένας Διευθυντής μπορεί να αναγνωρίζει ένα κίνδυνο αλλά να μην μπορεί να διακρίνει τη σημασία του για άλλες πτυχές της εταιρείας».
Επιτυχημένος επιχειρηματίας είναι αυτός που μπορεί να αλλάξει. Οποίος διακατέχεται από φόβο για αλλαγή, είναι καταδικασμένος να αποτύχει.
Η ευελιξία ως παράγοντας επιτυχίας
«Η ευελιξία και η αλλαγή πλεύσης μιας επιχείρησης, είναι σημαντικοί παράγοντες που οδηγούν στην επιτυχία», μας λέει η Κατερίνα Γκογκίδου, Διοικητική Διευθύντρια της Φοβερά Προστασία Α.Ε.
«Με γνώμονα την πολυετή εμπειρία μου σε διαφορετικά επιχειρησιακά περιβάλλοντα, αξιολογώ ότι με την αποτύπωση της παρούσας κατάστασης της επιχείρησης, η αναθεώρηση των λειτουργιών της, είναι καθοριστικός παράγοντας επιτυχίας. Η μείωση των περιττών εξόδων, η αναβάθμιση των υπηρεσιών, ο επανασχεδιασμός νέων πηγών εσόδων, η υλοποίηση νέων ιδεών, βοηθούν για τη δημιουργία νέων ευκαιριών.
Οι απαρχαιωμένες επαναλαμβανόμενες τακτικές δεν ωφελούν. Επιτυχημένος επιχειρηματίας είναι αυτός που μπορεί να αλλάξει.
Οποίος διακατέχεται από φόβο για αλλαγή, είναι καταδικασμένος να αποτύχει» συνεχίζει η κ. Γκογκίδου. Στο οπλοστάσιο της επιχειρηματικής ανάπτυξης συγκαταλέγει τη σωστή αξιοποίηση του Digital Marketing, τον επανασχεδιασμό της στρατηγικής επικοινωνίας, την εκπαίδευση του προσωπικού, τη σύμπραξη επαγγελματικών συνεργασιών και την αναζήτηση νέων αγορών.
«Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει ένας οργανισμός, κατηγοριοποιούνται σε στρατηγικούς, χρηματο-οικονομικούς, λειτουργικούς, ατυχημάτων φυσικού και ανθρώπινου περιβάλλοντος κλπ. Κάθε οικονομική διεύθυνση πρέπει να αποτιμά τους κινδύνους, προσθέτοντας αξία στον οργανισμό & υποστηρίζοντας τους στόχους του. Το να αναγνωρίζεις τον κίνδυνο, και να τον κατηγοριοποιείς, απαιτεί βαθιά γνώση του οργανισμού και της αγοράς στην οποία δραστηριοποιείται, του νομικού, κοινωνικού, πολιτικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος στο οποίο υπάρχει, καθώς και στην ανάπτυξη μιας ορθής κατανόησης των στρατηγικών και λειτουργικών στόχων», τονίζει η διευθύντρια της «Φοβερά Προστασία», ιεραρχώντας ως καθοριστικό για μια εταιρεία το ρόλο του εσωτερικού ελέγχου, με συγκεκριμένο τμήμα.
Το τμήμα αυτό, καταλήγει, πρέπει να είναι εφοδιασμένο με τεχνικές αναγνώρισης κινδύνου, όπως επιχειρησιακές μελέτες που εξετάζουν κάθε διεργασία, έρευνα αγοράς, στατιστική εξαγωγή συμπερασμάτων, ανάλυση απειλών, ανάλυση σφαλμάτων, δοκιμαστική προώθηση υπηρεσιών κ.α. εργαλεία που διασφαλίζουν μια υγιή εταιρική διακυβέρνηση.
Η πανδημία είχε και συνεχίζει να έχει επιπτώσεις στην υγεία στην ασφάλεια και στη γενικότερη κοινωνική συνοχή.
Ψηφιακές τεχνολογίες και ανθρώπινο δυναμικό
«Η πανδημία είχε και συνεχίζει να έχει επιπτώσεις στην υγεία στην ασφάλεια και στη γενικότερη κοινωνική συνοχή. Οι επιχειρήσεις πρέπει να αντιμετωπίσουν άμεσα και αποτελεσματικά τις ταχύτατα μεταβαλλόμενες αρνητικές επιπτώσεις που έχουν σαν αποτέλεσμα τη μη διάθεση και ζήτηση προϊόντων ή υπηρεσιών, μεταβολή στα δίκτυα διανομής, καθυστέρηση στην παραγωγική διαδικασία, μη διάθεση πρώτων υλών, διακοπή σε πολλές περιπτώσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας και αλλαγές στο ανθρώπινο δυναμικό ακόμα και στον τρόπο και χώρο προσφοράς της εργασίας», δηλώνει στο Finance Pro η Νικολέττα Κυνουργιοπούλου, HR & Process Operations Senior Manager της Εurofast.
«Η αξιολόγηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας ανά κλάδο, ο τρόπος διανομής και παροχής των υπηρεσιών, η επένδυση σε νέες ψηφιακές τεχνολογίες και ο τρόπος αξιολόγησης και προσδιορισμός της προσφοράς του ανθρώπινου εργατικού δυναμικού πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’όψιν και να αντιμετωπιστούν σαν ευκαιρία για αλλαγή και προσαρμογή στις νέες συνθήκες», καταλήγει.
Οι επιχειρήσεις που ασπάστηκαν τον κίνδυνο ήταν καλύτερα εξοπλισμένες για να αντιμετωπίσουν την κρίση.
Βασικός εχθρός η έλλειψη ευελιξίας
«Όπως αποδείχθηκε μετά από σχεδόν δύο χρόνια εν μέσω πανδημίας, η έλλειψη ευελιξίας αποτελεί ένα σοβαρότατο παράγοντα επιχειρηματικού κινδύνου. Η πανδημία έφερε στην επιφάνεια ρωγμές σε παραδοσιακά, μη ευέλικτα επιχειρηματικά μοντέλα, ενώ αντίθετα επιτάχυνε την ανάπτυξη ή ακόμη ενδυνάμωσε οργανισμούς που ήταν γρήγοροι στο να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα», υπογραμμίζει η Kλεοπάτρα Καλογεροπούλου, International Liaison Partner στην BDO Greece.
Ως παράδειγμα αναφέρει την Παγκόσμια Έρευνα της BDO «Global Risk Landscape 2021», η οποία ανέδειξε ότι οι επιχειρήσεις που ασπάστηκαν τον κίνδυνο ήταν γενικά καλύτερα εξοπλισμένες για να αντιμετωπίσουν την κρίση, με το 60% των ερωτηθέντων να επιβεβαιώνει ότι το κύριο εμπόδιο στην άμεση ανταπόκρισή τους ήταν «η αβεβαιότητα ή η σκόπιμη αναμονή για περισσότερη σαφήνεια σχετικά με την πανδημία».
Σύμφωνα με την κ. Καλογεροπούλου «όταν οι πληροφορίες είναι περιορισμένες και οι συνθήκες είναι χαοτικές, είναι σημαντικό οι εταιρείες να αποδεχτούν την ύπαρξη άγνωστων κινδύνων και να αναπτύξουν βασικά εργαλεία και στρατηγικές για την αποτελεσματική διαχείρισή τους.
Χρειάζεται να διατηρούνται ανοιχτά κανάλια πληροφόρησης, να χτίζεται η εμπιστοσύνη για τη διευκόλυνση ροής πληροφοριών, να διαβαθμίζονται οι κίνδυνοι και να σχεδιάζονται ενέργειες γι’ αυτούς που είναι πιο πιθανό να συμβούν, να υπάρχει χρηστή διαχείριση διαθεσίμων και διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου και να χρησιμοποιούνται τα σύγχρονα ψηφιακά μέσα που είναι πλέον διαθέσιμα και μας επιτρέπουν διεργασίες που άλλοτε θα ήταν αδύνατο να γίνουν εξ’ αποστάσεως».